27.4.13

Πορφυρή Άμμος













































 






Μια πορφυρή άμμος ερήμου
θα ρουφήξει την καρδιά κάθε κτήνους.
Μια πορφυρή άμμος ερήμου
θα καταπιεί την καρδιά κάθε κτήνους.
Μια ερυθρή άμμος ερήμου
Μια απέραντη άβυσσος πόνου
Μια ερυθρή άμμος ερήμου
κόκκινη – πορφυρή
στηρίζει τους φόβους των άσχημων αυτών γυμνών ανθρώπων.
Ισχνές επιθυμίες
Αιώνιοι φόβοι
Μια πορφυρή άμμος ερήμου
Μια πορφυρή άμμος ερήμου τρέμει
Λικνίζεται στην ανύπαρκτη όαση
Σκύβει στο απύθμενο κρίμα της
Χαμογελάει στα τρωκτικά που κρύβει μέσα της
Μι α πορφυρή άμμος ερήμου
τρίσβαθη λάγνα ξεσκίζει τους νομάδες της.

Ανέραστες νυμφομανείς
το πεινασμένο μουνί τους
ξεσκίζει τον κάθε άρρωστο, μικρό, ατροφικό πούτσο.
Πνευματώδη φρικιά
Τα όρια τους το μεθύσι τους
Το γυμνό σώμα τους στη μέση μιας ντισκοτέκ
Τα όρια τους  - ένα μακρύ ξέσπασμα.
Κάθε γλώσσα και μια επίτευξη μεγαλομανίας
Ο καθένας γλείφει τον ουρανίσκο του
Για να γλείψει την σεπτή εικόνα του
Μικρές, ξανθιές κοπέλες στηρίζονται
στις μύτες των ποδιών τους
ματώνουν τα νύχια τους, τα μάτια τους.
Δακρύζουν από έναν αδιευκρίνιστο πόνο

Μια πορφυρή άμμος ερήμου
τρίσβαθη λάγνα αναπαύει
το δικό μου
θηριώδες ορμέμφυτο .

Ένας άδειος χώρος
Με χίλια σώματα
Ένα άδειο σώμα
(Με χίλιες κρυφές επιθυμίες)
Σε χίλιους κόσμους
Γυναίκες ντυμένες άντρες
Και αγόρια με σκούρο μακιγιάζ
Μια βοή που απλώνεται
Ένας θόρυβος για να καλύψει τα ήρεμα βράδια σας
Ανέραστα όντα
Ένα ψεύτικο μπιτ που ξεγελάει τους ηλίθιους
Ο πόνος της γαλήνης
Πονάω
Ο φόβος του ακροβάτη
Φοβάμαι

Μια πορφυρή άμμος ερήμου
Και εγώ
Κάπου ανάμεσα
Μισόγυμνη
στο κέντρο μιας απέραντης
μιας ψυχρής,  αδιάφορης,
ουδέτερης γιορτής.