6.12.07

Αυτοί





Αφοσιωμένοι στα ακριβά φουστάνια τους
Στολισμένοι με το ψέμα των λεφτών τους
Πηγαινοέρχοντε στις ακριβές συνοικίες της πόλης
Θέλουν να πιουν ένα ποτό στο πιο χλιδάτο μαγαζί
Τα χείλη τους δεν ζαρώνουν ποτέ ,
στοιχηματίζουν στην κρυογενετική για το πιο όμορφο γόνο τους
Τηλεκατευθυνόμενοι καταναλωτές
Άπληστοι πλαστοί
που αγοράζουν τα πάντα ,
πληρώνουν ένα σαδομαζοχιστικό γαμήσι στη πιο ακριβή σουίτα της πόλης
και νοιώθουν εραστές των ονείρων τους
Σκουλήκια που γλύφουν τους διευθυντές τραπεζών
Γραβατωμένοι που η επιβολή τους είναι το τσεκ των επιταγών τους
Άθλια μίζερα φαντάσματα
με καλοσιδερωμένα κουστούμια
που κάνουν μεταγγίσεις αίματος
για να επιβιώσουν από την κατάχρηση κοκαΐνης
Εργασιομανείς managers
με την νυχτερινή τους δόση ηρεμιστικών
Αυτοί
αυτοί είναι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι?
Αυτοί
αυτοί είναι τα είδωλα της μεσαίας τάξης

Μια αρκετά καλή δουλειά ,
ένα καλό σπίτι ,
μια πλουσιοπάροχη ζωή, να μην σου λείπει τίποτα ,
ένα καλό αυτοκίνητο
μια γυναίκα
δύο παιδιά
ένα διαζύγιο
μια διατροφή
Αυτοί
Υποκριτές
που πουλάνε τα νεκρά τους όνειρα
στα ταμεία των διαφημιστικών εταιριών , του promotion.
Συντηρητικοί υπάλληλοι που θέλουν να γίνουν
καλά αφεντικά , κύριοι με όλες τους τις ανέσεις
Σκουπίδια είστε ,
ένα σωρός από άχρηστα σκουπίδια
ξεράσματα , μιάσματα , τιποτένιοι κρετίνοι

Έναν έναν στο εκτελεστικό απόσπασμα
για παράδειγμα προς αποφυγή

2 comments:

Anonymous said...

Τα ποιήματά σου είναι ποιήματα νεότητας, όμως μιας νεότητας ώριμης, που προφανώς επειδή είχες επίγνωση της ωριμότητάς σου αποφάσισες να διοχετεύσεις, από ένα χρονικό σημείο και εξής, την ποιητική σου ευαισθησία μέσα από τη γλώσσα του στοχασμού, μέσα από έναν ιδιότυπο στοχαστικό λόγο που, είσαι περιπλανώμενη μέσα σε σύγχρονα κείμενα και πάντα θα διατύπωνες τη δική του άποψη –καλύτερα το δικό σου όραμα– για τον κόσμο και την ανθρώπινη ζωή. Εσύ θέλησες τα ποιήματά σου να βγουν εδώ ελεύθερα σαν να είναι δικά μας ως τεκμήρια των αισθημάτων σου για αυτό που αγωνίζεσαι σωστά μέσα από κάθε τι ( κενό δίκτυο) κ.τ.λ. Όμως όλοι μας δημόσια πρέπει να εκφράζουμε τις δικές μας απόψεις , τις δικές μας συμβουλές .Ιδιαίτερος λόγος θα πρέπει να γίνει όχι για τα ποιήματά σου, που μπορεί να δηλώνουν επιθυμία φυγής σου στις σύγχρονες μορφές ή της προσπάθεια σου να ανανέωσης όλους εμάς , να μας ταρακουνήσεις μέσα από την εμπειρία του ελεύθερου στίχου σου αλλά θα πρέπει πάνω από όλα να αναφερθούμε στο δικαίωμα του ελεύθερου λόγου μας που εσύ γοργά χρησιμοποιείς σαν μια απάντηση . Λυπάμαι αλλά δεν πρέπει να είναι έτσι οι απαντήσεις σας , σε αυτή που εγώ διάβασα υπάρχει μια επιθετικότητα χωρίς λόγο που έτσι δεν θα μπορέσει να αφήσει κανένα περιθώριο στον κάθε αναγνώστη των ποιημάτων σας να σας γράψει το τι πραγματικά πιστεύει για τα έργα σας με την δική σας υπογραφή.
Αξιόλογη είναι και η επισήμανση και των υπόλοιπων που σας έχουν γράψει τα δικά τους σχόλια σε συνδυασμό με την πράξη της – άστοχης - απάντησή σας Φαίνεται εδώ ότι ο τρόπος «εξόδου» κάθε αντίθετης άποψης από την δική σας γίνεται στόχος.
Μέσα από την ομορφιά των λέξεων σας χάνεται η πραγματικότητα σε όλα τα έργα σας όταν δηλώνεται – χωρίς λόγους – σε μια απάντηση σχόλιο σας για την παρέμβασή σας μέσα από την συγκεκριμένη ομάδα του κενού δικτύου που αν θέλετε αυτό καλό θα είναι να το γνωρίσουμε εμείς , να το ψάξουμε εμείς , να γίνουμε εμείς κρίκος επικοινωνίας του σπουδαίου πολιτιστικού έργου σας όπως έγινε το καλοκαίρι μέσα από την σπουδαία εργασία σας – παρουσίαση στην 1η μπιενάλε Destroy Athens .
Σας εύχομαι να συνεχίσετε να γράφετε με αυτόν τον μοναδικό τρόπο και να δέχεστε κάθε διαφορετική άποψη , κριτική και σχόλιο .

λογια εικονες τραγουδια said...

μ αγγιζουν αυτα που γραφεις