Κάποιοι άνθρωποι

Φοβισμένοι τρέχουν να κρυφτούν,
βρίζουν και παραληρούν
Τρώνε απ’ το πετσί τους
από την ντροπή τους
που διάλεξαν μισή ζωή να κάνουν.
Άντρες αλειμμένοι από σπέρμα ξένο
Ξεχάσαν ποιος είναι ο έρωτας ,
σε παγωμένες κοιλιές ξαποσταίνουν
και μένουν εκεί για πάντα
Κλειδωμένοι στη λανθασμένη επιλογή τους
στο απάνθρωπο φτωχό εγώ τους
Σιχαμένα πλάσματα
αυτοί οι καταραμένοι βάρβαροι.