Σεληνιακό φως
Πάνω από σκεπές,ταράτσες
Μεμβράνες της πόλης
Καλύπτουμε τον ουρανό , τα αστέρια
Βανδαλίζοντας την ελευθερία
ταξιδεύουμε μέσα σε χρόνους και τόπους
Συμπαντικά συμπλέγματα……………………..
Χαίρομαι τόσο πολύ που το φεγγάρι
θα δύσει απόψε στο παραθύρι μου
Ένα ποίημα που θα συντονίσει όλες τις αισθήσεις μου
Ένα παιδικό παραμύθι που θα με κοιμίσει
Ο ήχος των χειλιών σου - Αιώνιοι χωρισμοί
Ονείρου πρόσκληση
Τα μάτια κλείνουν
Οι παλμοί χαμηλώνουν
Ανάσα οργή
Το πορφυρό φως απαλείφει
Το φεγγάρι μόνο του…
Εσένα έρχομαι να δω…
Παιδιά…
οι δυο μας
Παιδιά της φύσης μας,
της ύπαρξης μας…
Πόσες είναι οι μήτρες όπου για πρώτη φορά ανατέλλουμε?
Πόσες είναι οι ρόγες που θήλασα?
Τα μάτια μου να κλείσω να ξεχαστώ……………..
4 comments:
Παιδιά…
οι δυο μας
Παιδιά της φύσης μας,
της ύπαρξης μας…
Πόσες είναι οι μήτρες όπου για πρώτη φορά ανατέλλουμε?
Πόσες είναι οι ρόγες που θήλασα?
Τα μάτια μου να κλείσω να ξεχαστώ……………..
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ
Βρήκα την ιστοσελίδα σας από σχετικό σχόλιο σε φωτογραφίες του Panoramio που ανεβάσατε και σχολιάσατε και πραγματικά νοιώθω ικανοποιημένος γιατί δεν έφαγα τον χρόνο μου . Τα έργα σας –σύγχρονα- δείχνουν ταπεινά την ανάγκη σε όλους εμάς να κάνουμε μία στροφή στο δικό μας σκεπτικό , στη δική μας έκφραση λόγου . Αυτό το έργο σας έχει μέσα κάθε στοιχείου φυγής μου από την μεγάλη απόσταση της κοινωνικής σύγκρουσης .
Είναι καλά τοποθετημένα στο θέμα και δεν έχετε επαναλήψεις
polu wraia keimena .......
kati teteia einai p me kanoun k den niwthw monos anthropos
Post a Comment