Γυναίκες - Άντρες
Κοπέλες – Αγόρια
¨Άνθρωποι αθώοι , ευάλωτοι
¨Άνθρωποι εύκαμπτοι και εξαρτημένοι
Στιγμές αγνές
Στιγμές παρθένες
Στιγμές παραδομένες σε άγριους ανθρώπους
Νύχτες που ξεχύθηκαν
στους δρόμους
οι υπνοβάτες
Τα όνειρα τους
μορφή πήραν
Σφάξαν τη συνείδηση τους ,
την εγκόσμια συνείδηση τους
Ονειρεμένοι περπατητές
Ονειρεμένοι ξενιτευτές
Δεν μείναν λίγες νύχτες
Μείναμε εμείς
Μείναμε εμείς και οι μέρες
Μείναμε εμείς εδώ και τώρα
Μείναμε εμείς εδώ
Να εκτιναχτούμε στο άπειρο
Αυτές είναι οι εξημερωμένες νύχτες
Μουσική – παλμοί – συγκινήσεις
Όχι φόβος –όχι δάκρυα απόγνωσης
Μα εκστατική χαρά
Πηγαία χαρά
Γεμάτη φως
Φως απ’το σκοτάδι
που δε σε τυφλώνει
Φως που βλέπει – προβλέπει
Σχίζει – διασχίζει
Εκτείνει και επεκτείνεται
Μια καρδιά που γεμίζει , καρδιά μου
Ένας άνθρωπος που ουρλιάζει .
που δεν είναι τρελός
που δεν είναι λογικός
Είναι μονάχα μια πνοή
Ναι! Είναι μονάχα μια πνοή!
Κοπέλες – Αγόρια
¨Άνθρωποι αθώοι , ευάλωτοι
¨Άνθρωποι εύκαμπτοι και εξαρτημένοι
Στιγμές αγνές
Στιγμές παρθένες
Στιγμές παραδομένες σε άγριους ανθρώπους
Νύχτες που ξεχύθηκαν
στους δρόμους
οι υπνοβάτες
Τα όνειρα τους
μορφή πήραν
Σφάξαν τη συνείδηση τους ,
την εγκόσμια συνείδηση τους
Ονειρεμένοι περπατητές
Ονειρεμένοι ξενιτευτές
Δεν μείναν λίγες νύχτες
Μείναμε εμείς
Μείναμε εμείς και οι μέρες
Μείναμε εμείς εδώ και τώρα
Μείναμε εμείς εδώ
Να εκτιναχτούμε στο άπειρο
Αυτές είναι οι εξημερωμένες νύχτες
Μουσική – παλμοί – συγκινήσεις
Όχι φόβος –όχι δάκρυα απόγνωσης
Μα εκστατική χαρά
Πηγαία χαρά
Γεμάτη φως
Φως απ’το σκοτάδι
που δε σε τυφλώνει
Φως που βλέπει – προβλέπει
Σχίζει – διασχίζει
Εκτείνει και επεκτείνεται
Μια καρδιά που γεμίζει , καρδιά μου
Ένας άνθρωπος που ουρλιάζει .
που δεν είναι τρελός
που δεν είναι λογικός
Είναι μονάχα μια πνοή
Ναι! Είναι μονάχα μια πνοή!
1 comment:
Πρόκειται για μια προσπάθεια να αποδοθούν οι κορυφαίες στιγμές της γυναίκας, από την εποχή που εσύ ορίζεις ως τις μέρες μας. Αυτό γίνεται μέσα από ολιγόλογα ποιήματα, γραμμένα όχι σε ομοιοκατάληκτο στίχο, που είναι όμως αρκετά ελεύθερα ως προς τη μετρική τους.
Το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει, κυρίως για την αμεσότητα του στίχου και την αίσθηση της διαχρονικής συνέχειας τόσο των επιθυμιών αλλά και των στερνών σκέψεων . Μέσα από ζωντανές και σύγχρονες εικόνες, έχουμε την αίσθηση ότι καταλύεται η γραμμική ροή του χρόνου και συνυπάρχουν το παρελθόν και το παρόν. Αυτό φαίνεται σε αρκετούς στίχους σας κατορθώνετε τέλος να συνθέσετε μια πολύ καλή συλλογή εικόνων που όμως είναι για μένα ανύπαρκτη στους στοίχους σας (δεν δένουν) με αυτούς και αυτό φυσικά με κουράζει. Εδώ (παντρεύετε) τα φύλλα , τις χαρές και τα έργα με μια μουσική που ο υπνοβάτης σας δεν χάνεται στους δρόμους όπως οι ( Ονειρεμένοι περπατητές και οι Ονειρεμένοι ξενιτευτές ) και τα λόγια σας έχουν μέτρο που ξαφνιάζει .
Post a Comment