Λευκό Χάσμα

Άνθρωποι δίχως συναίσθημα ,
νομίζουν πως αγαπούν
μα θαυμάζουν τον εαυτό τους
μέσα από άλλων ανθρώπων τα μάτια.
Δεν αγαπάνε
μα ασύδοτα διψάνε
να αγαπηθούν

Δεν είναι κανείς εδώ
να με φιλοξενήσει μοναχά για μια νύχτα
Τη λίπιντο του κάθε έκφυλου να προσπεράσω

«Έκφυλη πουτάνα» , λέω στον εαυτό μου
«Λευκό Χάσμα,
…κάτι ανάμεσα σε ζώο και άνθρωπο»

Κορμιά μαζεμένα ,
τρέμουν
πραγματοποιώντας τις τυφλή φαντασία τους.
Ένα φτηνιάρικο όργιο ,
κλέβοντας παραστάσεις αρχαίων ελλήνων ,
μονάχα ερεθισμένα αιδοία και πέη
Σκληρά πέη νομίζουν
πως ένα καλό γαμήσι θα τους φτάσει σε οργασμό
τους λείπει ο αισθησιασμός και η ποιητικότητα του έρωτα
Σουρεάλ πόρνο εικόνες
δίχως ρομαντισμό
Χυδαία λόγια ,
ψεύτικοι οργασμοί
Χάθηκε η μοναδικότητα της απόλαυσης
Όλοι μαζί
Γυμνοί άντρες γυναίκες ,
Κανείς τους ξεχωριστά
Κανείς με κανέναν

Η υπέροχη στύση τους με θλίβει

Σα να χάνεται για λίγα δευτερόλεπτα το κοινό

Δεν ξέρω για ποιον χειροκροτάνε
και πως είναι δυνατόν
εγώ να έχω αυτόν το ρόλο;

Χάδια δίχως καμιά προστασία

Είναι τα ήρεμα θηρία που τρώνε τη πόλη μας.