Void Network/ Electro Free Festival 2006

Void Network (Theory, Outopia, Empathy, Ephemeral Arts ) est.1990
Athens, London, New York
http://voidnetwork.blogspot.com

Μια αιώνια στιγμή

Μια αιώνια στιγμή ας έβρισκα
και ας μέναν τότε τα πάντα στάσιμα
Ας πέθαινα τότε εκείνη τη στιγμή
σε κείνα τα δευτερόλεπτα
που θα κρατούσαν για πάντα
Όμως , οι άνθρωποι δεν είναι αγάλματα,
δεν είναι μνημεία ,
δεν είναι πίνακες ζωγραφικής.
Είναι γλυπτά
που αλλοιώνονται ,
που λιώνουν με το χρόνο.

Μια Πνοή

Γυναίκες - Άντρες
Κοπέλες – Αγόρια
¨Άνθρωποι αθώοι , ευάλωτοι
¨Άνθρωποι εύκαμπτοι και εξαρτημένοι
Στιγμές αγνές
Στιγμές παρθένες
Στιγμές παραδομένες σε άγριους ανθρώπους
Νύχτες που ξεχύθηκαν
στους δρόμους
οι υπνοβάτες
Τα όνειρα τους
μορφή πήραν
Σφάξαν τη συνείδηση τους ,
την εγκόσμια συνείδηση τους
Ονειρεμένοι περπατητές
Ονειρεμένοι ξενιτευτές
Δεν μείναν λίγες νύχτες
Μείναμε εμείς
Μείναμε εμείς και οι μέρες
Μείναμε εμείς εδώ και τώρα
Μείναμε εμείς εδώ
Να εκτιναχτούμε στο άπειρο
Αυτές είναι οι εξημερωμένες νύχτες
Μουσική – παλμοί – συγκινήσεις
Όχι φόβος –όχι δάκρυα απόγνωσης
Μα εκστατική χαρά
Πηγαία χαρά
Γεμάτη φως
Φως απ’το σκοτάδι
που δε σε τυφλώνει
Φως που βλέπει – προβλέπει
Σχίζει – διασχίζει
Εκτείνει και επεκτείνεται
Μια καρδιά που γεμίζει , καρδιά μου
Ένας άνθρωπος που ουρλιάζει .
που δεν είναι τρελός
που δεν είναι λογικός
Είναι μονάχα μια πνοή
Ναι! Είναι μονάχα μια πνοή!

Ξεχασμένη σε μια γκρίζα λεωφόρο

Όλα γυρίζουν χωρίς φως

μόνο θόρυβος

Όλοι φωνάζουν δίχως φωνές

μόνο ανάσες

Ανάσες που με πνίγουν

σαν αίμα

Γονατισμένη

τρέμω

δεν περιμένω κάποιο χάδι

Ο μόνος ήχος η έκρηξη

Κομμάτια από σκέψεις , από σάρκα ,

από ύφασμα...

Όνειρα που τρεμοπαίζουν και σπάνε....