24.9.08

ΠΟΡΝΗ






Ξεσκισμένη , με τρύπια δικτυωτά καλτσόν
στους πιο βρώμικους δρόμους της πόλης
στο Βερολίνο , στη Γαλλία , στη Ρώμη ,
στην Αθήνα , στο Λονδίνο , στο Δελχί .
Μεθυσμένη , μαστουρωμένη
ζητιανεύοντας για λίγα ευρώ
για να τη βγάλω μέχρι παρακάτω,
δεν έχω ανάγκη ,
δεν χρειάζομαι πολλά
λίγο φαί
και καθαρά εσώρουχα για να πηδιέμαι κάθε βράδυ.
Πεινασμένη , ξεμαλλιασμένη
με ένα τσιγάρο στο χέρι
σκύβω στα παράθυρα των αυτοκινήτων και τους λέω :
«20 ευρώ» ,
επιδεικνύοντας τα τσιμπουκόχειλά μου
και τα στήθη μου που είναι ακόμη στητά και νεανικά.
Μόνη μου , με χαλασμένα τακούνια
5 η ώρα το πρωί
ένα τελευταίο γαμήσι και μετά πάω σπίτι μου να κοιμηθώ.
Δε ζηλεύω τις πουτάνες πολυτελείας
αυτές πουλάνε το μουνί τους
σε βιομήχανους και εφοπλιστές,
σε μπάτσους και δικηγόρους
Εγώ , η πόρνη των 20 ευρώ
δωρίζω το μουνί μου
σε βιτσιόζους άντρες
που δεν τους παίρνουν πίπα οι γυναίκες τους,
σε αυτούς που θέλησαν να κάνουν ένα όργιο
και δεν τους το επέτρεψε η χριστιανική τους ηθική.

Ντυμένη πρόστυχα ,
με ακριβά ρούχα και αδιάβροχο κραγιόν.
Περιμένω να με πάρουν τηλέφωνο
και να πάω για μια βίζιτα σε μια σουίτα των 5 αστέρων….
Άσχημοι άντρες , χοντροί , ανίκανοι,
βουτηγμένοι στα σκατά των λεφτών τους.
Μου δίνουν 1000 ευρώ

και τους προσφέρω
μια ώρα ευχαρίστησης και ηδονής….
Ξεσπάστε επάνω μου ……

βγάλτε όλες σας τις τύψεις επάνω μου ,
μαστιγώστε με , δαγκώστε με , πονέστε με …
αλλά σταματήστε να με κυριαρχείτε .
Γιατί όταν τελειώσει αυτό το γαμήσι
θα είμαι ελεύθερη
να μην ακολουθήσω τους μαζοχιστικούς , ανέραστους νόμους
που έχετε υπογράψει και κατασκευάσει
για να τoυς ακολουθεί ο κάθε πουλημένος…
Είμαι ελεύθερη να μην σας πιστέψω…..
Εγώ η πόρνη πολυτελείας
που ικανοποιώ τα βίτσια του ταξικού εχθρού μου
δεν κάθομαι σε ένα γραφείο για 8 ώρες
δεν έχω διακοπές μόνο για 15 μέρες...συν τις αργίες.
Εγώ η πόρνη πολυτελείας

που καταπίνω τα χύσια
αυτού που θα ‘θελα να πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια
δεν είμαι χρεωμένη στην τράπεζα

και δεν πιέζω τα παιδιά μου
να κάνουν μεταπτυχιακό
στη διαχείριση επιχειρήσεων
και στα οικονομικά.

3 η ώρα το μεσημέρι και ετοιμάζομαι για πιάτσα….
Σήμερα θα ξυρίσω το μουνί μου ,
με ξυρισμένο μουνί από 20 πάει 25….
Αλλά τα τακούνια μου είναι χαλασμένα…..
θα κουτσαίνω σαν πρωτάρα πουτάνα
Ένα κοντό φουστάνι , μια μπλε σκιά στα μάτια
και είμαι έτοιμη……
Σήμερα έχω όρεξη για κουβέντα με τους πελάτες μου…
Είναι όλοι απογοητευμένοι , κουρασμένοι , χωρίς όνειρα ,
Κρίμα….τους λυπάμαι…..
Οι περισσότεροι είναι ψεύτες , υποκριτές ,
Πουλάνε το κορμί τους και το μυαλό τους
στους διευθυντές τους , στο στριμωγμένο ωράριο τους…
Και τρέχουν τα μεσάνυχτα για ένα γρήγορο γαμήσι
Για μια φτηνή πουτάνα…
Κρίμα , τους λυπάμαι…
Όλοι ίδιοι όπου και αν κάνω πιάτσα.
Στο Soho στο Λονδίνο ,

στο Place Pigale στο Παρίσι ,
στο Tor di Quinto της Ρώμης ,
στις μεγάλες λεωφόρους της Αμερικής.
Οι πελάτες είναι οι ίδιοι.
Σαραντάρηδες, πιτσιρικάδες , ζευγάρια ,

μια μεγάλη παρέα,

όλοι είναι οι ίδιοι.
Νομίζουν ότι πηδάνε μια βρωμιάρα ,
μια ηλίθια που έχει καταστρέψει τη ζωή της…
Ενώ αυτοί είναι τι? Επιτυχημένοι?
Δεν αντέχω αλλό…γαμημένες ξεκολιάρες

…..πάρτε μια ωραία πίπα στους άντρες σας…
θέλω να ησυχάσω….
Τι είμαστε
σκουπίδια ρε ανόητοι ,
όπως έχετε τους μετανάστες?
Εσείς…μας παράγετε……

εδώ είμαστε

στα πεζοδρόμια ,
στις πλατείες,

μέσα στα σπίτια σας ,
στα πορνοπεριοδικά, στις πορνοταινίες ,
στα site στο ιντερνετ….Το ξέρετε ότι υπάρχουν πογκρόμ για τις πουτάνες?
Ναι, αυτοί που μας βγάζουν στους δρόμους
αυτοί μας συλλαμβάνουν….
Πουλημένη καθημερινότητα……
κάθε μέρα ο καθένας μας
πουλάει ένα κομμάτι του εαυτού του …
άλλος πουλάει το σπίτι του ,
άλλος τα όνειρα του ,
άλλος το κορμί του ,
άλλος τα παιδιά του ,
άλλος τα όργανά του……
Ξέρεις,...έχω ταξιδέψει …
έχω έρθει από πολύ μακριά...
από την Ταϋλάνδη ,
από τη Ρωσία ,
από την Ουκρανία ,
από την Κίνα ,
από ένα κολοχώρι στην Ελλάδα ,
από ένα φτωχό σπίτι ,
από ένα πρώην κουμμουνιστικό καθεστώς …….
Ξέρεις με έχουνε βιάσει αμέτρητες φορές ,

έχω φάει πολύ ξύλο
και έχω τρέξει πολύ
για να μην κοιμηθώ σε κάποιο αστυνομικό τμήμα
με φαλλοκράτες μπάτσους τριγύρω μου.
Όμως ξέρεις κάτι
κάποιες φορές το ευχαριστιέμαι ,
γουστάρω να με γαμάνε ,
να με πέρνουνε παρτούζα ,
να γλύφω τα αρχίδια του κάθε μαλάκα για να με ξεφτιλίζει , μου αρέσει να είμαι πουτάνα……
Δεν μου αρέσει να με γαμάει ο νταβατζής μου τσάμπα,
δεν μ'αρέσει να μην έχω φράγκα για να φάω ένα πιάτο φαί,
να μετακομίζω από υπόγειο σε υπόγειο
γιατί δεν έχω να πληρώσω το νοίκι,
δεν μου αρέσει να με κοιτάς και να με λυπάσαι …..
Δεν μου αρέσει να με βλέπεις

και να μην ξέρεις τίποτα,
να μην σε νοιάζει από πού ήρθα , που κοιμάμαι , τι τρώω , πως μου μιλάνε ,
τι θα΄θελα κάνω, που θα ΄θελα να βρίσκομαι….

Δεν μπορώ να πάω πουθενά….
εγώ έχω ένα νταβατσή που με κυνηγάει ,
που με απειλεί,

και δεν μπορώ να πάω πουθενά …
Κλεισμένη σε ένα διαμέρισμα
και να έρχονται όλοι να με γαμάνε
και εγώ να μην απολαμβάνω τίποτα …
Ακούς ? Τίποτα……

Στημένη σε μια βιτρίνα στην Ολλανδία….

με λευκές ζαρτιέρες και δυο κοτσιδάκια….
Δεν θέλω πια.....μια δραπέτευση …
μια δραπέτευση από ένα πορνείο….
και που να πάω ?…
Από την αρχή σε άλλη χώρα….
Με ποιο διαβατήριο ?..Με τι λεφτά?…Με τι όνομα?...
Τίποτα πια δεν θα’ναι όπως πρώτα….
Κανένα όνειρο δεν θα σώσει κανέναν….
ούτε εμένα,

ούτε αυτούς..ούτε εσάς…..
Ανοίγω τα μάτια και πάλι εδώ….
στημένη στη βιτρίνα….
και ακούω μόνο το λυγμό μου…….
Κοντά στο άπειρο θα χτίσω το σπίτι μου …

με φράχτες ψηλούς
να μην έρχεται κανένας
μόνο οι φίλοι μου …οι δυο τρεις που έχω…
και όποιος άλλος έρχεται θα τον καταπίνει το άπειρο…
η σκοτεινή άβυσσος του βρώμικου μουνιού μου….
και εδώ θα μπορώ να κλείνω τα ματιά μου
και να τα ξανανοίγω και να΄μαι η ίδια ….
Πούστηδες γραφειοκράτες
που θέλετε 300 ευρώ
για να μου εκδώσετε την άδεια παραμονής στη χώρα
ενώ την εξέταση και την αδεία ότι έχω καθαρό μουνί ,
μου τη δίνετε τσάμπα…
Γαμημένοι……Ξεφτιλισμένοι…..
Πόσες πουτάνες είναι στα κελία

του κάθε αστυνομικού τμήματος κάθε βράδυ
και σας πέρνουνε πίπες ? Πόσες ?....
Σοφρωνιστικοί υπάλληλοι…
Αδεια κρανεία….
Αδεια κρανεία

γιατί κανείς δεν τόλμησε
να ποτέ σκεφτεί ποια είμαι…
αν θέλω μια αγκαλιά το βράδυ για να κοιμηθώ
και όχι ένα πληρωμένο γαμήσι για να με πάρει ο ύπνος…
αν θέλω να βγω μια βόλτα
και να πιώ μια μπύρα χωρίς να πουλάω την τρύπα μου….
αν θέλω να γυρίσω σπίτι μου …. .
αν θέλω να κάτσω εδώ…μαζί σας…
Άδεια κρανεία

γιατί ποτέ κανείς
δεν πρόκειται να με αγαπήσει
ή τουλάχιστον να ζήσει μαζί μου για λίγο όσο αντέξει…
όσο αντέχω και εγώ...
να είμαι αυτή που κάνει πιάτσα στο πεζόδρόμιο….
Ακούτε γαμημένες ξεκολιάρες ?Ακούτε ?……
Ανοίξτε τα πόδια σας να σας γαμήσει όσο θέλει ο άντρα σας…..

Και άμα είναι καμιά φορά
φορέστε ροζ καλτσάκια και
ένα παιδικό βρακάκι...
για να μην πηγαίνει ο άντρας σας
σε μπουρδέλα με ανήλικες πουτάνες.
για να γαμήσει Τσέχες
δεκατετράχρονες και δωδεκάχρονες
που αποφασίζουν να περάσουν τα σύνορα
και καταλήγουν σε ένα δωμάτιο
με άλλες δέκα ανήλικες πουτάνες
όλες γυμνές.....
και να τους εξετάζουν τα στήθη τους,
τα δόντια τους και τις περιοχές μεταξύ των ποδιών τους.


Και άμα ζούσες στη Σιγκαπούρη
θα μπορούσες να δεις
τις δεκατριάχρονες πουτάνες ,
τα πουτανάκια....
να κάνουν πιάτσα για να έχουν λεφτά
για φάρμακα , για φαί ,
για ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο
να κοιμηθούνε ένα βράδυ.


Εμείς είμαστε οι ξεφτιλισμένες πουτάνες ?








21 comments:

Unknown said...

Συνταρακτική αφήγηση!

Δυστυχώς έτσι είναι και πολύ χειρότερα,όσον αφορά την πορνεία και το εμπόριο στην παιδική ηλικία.

Μπράβο για την ευαισθησία σου.

Σίσσυ Δουτσίου / Sissy Doutsiou [ a.k.a. Sissy Stardust] said...

eida to blog sas einai polu endiaferon......me eikones apo to diastima....kai ti gunaika na planietai san mia omorfi figoura mesa sto blog sas.....

Mporeite na deite to video sxetika me to poiima "H PORNH".Dystyxws , i poiotita tis eikonas den einai kai polu kali apo ti stigmi pou to exw anebasei sto you tube...

Euxaristw polu....

Anonymous said...

THANKS FOR SHARING...

Unknown said...

δεν ξέρω πιά
σε ποια
κατηγορία
ανήκω.

το κείμενο με διαπέρασε.

Xνούδι said...

μήπως εγώ ξέρω σε ποιά σε ποιόν ή σε τι ανήκω;
Το κείμενο με διαμέλισε...

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Ένα δυνατό χαστούκι, μια κλωτσιά στο χαμηλό υπογάστριο μιας κοινωνίας που αποστειρωμένη μέσα στην κακής ποιότητας φορμόλη, αναδίδει την δυσοσμία του θανάτου των ψυχών..
Οφείλω να ομολογήσω ότι η αληθινή απλότητα χρήσης των λέξεων σε συνδυασμό με την σκληρή πραγματικότητα που κυλά μέσα από την ρελιστική χρήση τους, προκαλεί το συναίσθημα!

Είναι τόσο ρεαλιστικό, τόσο ανθρώπινο, τόσο συγκλονιστικό, που δεν θα μπορούσε παρά να μας..ανήκει ολοκληρωτικά!

Τα θερμά μου συγχαρητήρια semelh!!
Χαίρομαι που ανακάλυψα τον χώρο σου..

Rat said...

Σοκαριστικό και συγκλονιστικό
μα συνάμα τόσο αληθινό
Αποκαλύπτει -κάπως βίαια- την πλευρά της ζωής που εθελοτυφλώντας αγνοούμε


Πολύ ενδιαφέρον το ιστολόγιο σου
Καλή συνέχεια

anepidoti said...

συγκλονίστηκα!
χαίρομαι που είμαι εδώ, ηθικός αυτουργός νοσφεράτος.

Ελενα καπακιώτου said...

Με σοκαρε!!!

Δεν εχω λογια!!!

Δεν ξέρω τι να γραψω....

λεω μονο.... καλο απογευμα...

Γιάννης Καραμήτρος said...

Την πορνεία την είχα σιχαθεί στον ΣκατόΤαϊλάνδη. Ένιωθα αποικιοκράτης μιας και εγώ ο Δυτικός μπορούσα να εκμεταλευτώ σεξουαλικά τα άτυχα κορίτσια που έτυχε να γεννηθούν σε μία φτωχή χώρα.

Δυστυχώς η καταστροφή των Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών καθεστώτων είχε σαν αποτέλεσμα να γεμίσει η Ελλάδα (και άλλες χώρες της Δύσης) με κοπέλες από αυτές τις χώρες και εκδίδονται...

Άγγελος said...

το ποίημά σου σε ορισμένα σημεία είναι εκπληκτικό

Rodia said...

Συγκλονιστική η αφηγηση σου Σισσυ. Μενει κανεις αναυδος διαβαζοντας πραγματα που εχει ήδη σκεφτει. Τελικα, η γραπτη αποτυπωση ειναι δυνατος καθρεφτης.
Πόσες φορες δεν εχουμε σκεφτει (η ιδια τουλαχιστον το εχω σκεφτει πολλες φορες) οτι αν δεν υπηρχαν ολες αυτες οι θλιβερες θρησκευτικες αρλουμπες, όλες οι "ηθικες" κι ετσι απαγορευσεις, ολες οι "αναζητησεις" των (δηθεν) αρσενικών, δεν θα υπηρχαν ανθρωποι (κυριως γυναικες, αλλα και ανδρες και παιδια) να πουλουν τα κορμια τους και να αποτελουν αντικειμενα αγοραπωλησιας...

Το σεξ ειναι ο πιο αποτελεσματικος τροπος ελεγχου των ανθρωπων απο όλες (πολιτικη, θρησκευτικη, κλπ) τις εξουσιες. Μετα το σεξ ερχεται το χρημα. Απομυθοποιηση και καταγγελια και μαλιστα συχνοτατα!

Νοσφεράτος said...

ε λοιπόν ας πουμε και οτι το εξαιρετικο αυτο ποιημα της Δουτσιου εχει δημοσιευτει περαν του Μπλογκ και στο περιοδικο της θεσσαλονικης ΕΝΕΚΕΝ Τευχος 12 χειμωνας 2008

BUTTERFLY said...

Δεν ξερω τι να πω! Συγκλονιστικο και δυστυχως περα για περα αληθινο! Για φτυσιμο ειμαστε! Η μαλλον...ουτε καν!

Unknown said...

Tο διάβασα με κομένη ανάσα.Περιγράφει την πραγματικότητα
που οι τιτλοφορούμενοι ποιητές αποφεύγουν να θίξουν ίσως επειδή
δεν έχουν και τη δύναμη της πένας.
΄Ενα άψογο ποίημα .

Το Ψωλικό Εξπρές said...

μου επιτρέπετε παρακαλώ τη δημοσίευση με την παράθεση όλων των σχετικών στοιχείων άντλησης αυτού του άρτιου ποιήματος στι δικό μου ιστολόγιο...;

Anonymous said...

Υποκλίνομαι Κυρία...

κzn said...

πολυ εντονο+ σωστα δοσμενο

Costas Papachristou said...

Μπορεί ο θυμός, ένα κατά βάσιν αρνητικό συναίσθημα, να γίνει πηγή έμπνευσης καλλιτεχνικής δημιουργίας; Ναι, αν ο καλλιτέχνης είναι πραγματικά μεγάλος. Κι εδώ έχουμε μια ποιήτρια που δεν μιλάει απλά ΓΙΑ τη ζωή: ΓΙΝΕΤΑΙ η ίδια η ζωή! Το συγκλονιστικό αυτό ποίημα ήταν το πρώτο της που διάβασα. Κι αυτό είχα στο νου μου, κυρίως, όταν έγραφα ένα ταπεινό κείμενο για κείνην:
http://costas-athens.blogspot.com/2011/04/blog-post.html ...

Anonymous said...

Νομίζω ότι δεν χρειαζόταν αυτή η ...ενημέρωσή μας για το πόσο παίρνουν τα κορίτσιαν αν το έχουν ...ξυρισμένο και αν το έχουν αξύριστο!
Τέλος πάντων.
Το διαβάσαμε και αυτό.
Το μάθαμε.
Όσο ζω μαθαίνω, παιδί μου!

Anonymous said...

Φιλεναδα τα σπας.Βασικα και εγω απο χωριο[οχι πουτανα]αλλα το που ειμαι ντοπια κανεις δεν ενδιαφερεται για μενα.Ειμαι και εγω ερωτιαρα αλλα κανεις πουστοβλακας σ αυτην την κολοχωρα,δεν με ερωτευεται και οσοι πουστομαλακες μου την πεφτουν ειναι χοντροι,ασχημοι και κολοπουστογεροντια.Φιλεναδα δεν εχω τις τοσο μαυρες εμπειριες που χεις εσυ αλλα συμπασχω μαζι σου.Σε νοιωθο.