Η Νύφη - Σίσσυ Δουτσίου

Marina-Bychkova

Δακρυσμένες νύφες
και οι ανεστανάρηδες να ουρλιάζουν.
Ένα θαύμα που δεν έγινε.
Βαθιά Απελπισία
Εγένετο το θέλημα σου -
ανοιγμένα τα εύθραστα σκέλια της γυναίκας σου
κάθε πρωί ο αφέντης δίνει διαταγές
οι δούλοι προσκυνάνε.
Η γυναίκα του μια πόρνη
τα σεντόνια ωμά ροζ
άνευ ακραίου ενθουσιασμού
κάτω από τα πράσινα όνειρα
μέσα σε ένα σπίτι.
Λείπει η ευφορία
πεταγμένα εσώρουχα, βιλία, κόμικ, πέτρες, πετσέτες,
ιδρωμένα σορτς και αλατισμένες φανέλες.
Ένας οξύς πόνος
κλείνω τα πόδια μου
τα φέρνω στο στήθος μου.
Ένα μικρό σμήνος πουλιών
καλοσορίζει τα δάκρυα μπροστά σου
- σκέφτομαι τον ποταμό Ούς -
ισοροπημμένα σε ξανθιά αγκάθια κοιτάζεις τους μώλωπες
παίζουν σαν παιδιά κοιτάζουν το ένα το άλλο
αρσενικό - θυληκό - γένος ουδέτερο
Λυπάμαι, σήμερα φέυγω.
Κάποια παιδιά είναι καταδικασμένα να μεγαλώσουν.